มีนิสิตนักศึกษาแพทย์กลุ่มหนึ่งวันนั้นเป็นวันที่พวกเขาจะได้เรียนกับอาจารย์ใหญ่เป็นครั้งแรก พวกเขาตื่นเต้มมาก ศาสดาจารย์เลยกล่าวยขึ้นมาว่าการเป็นแพทย์ที่ดีต้องมีคุณสมบัติ ดังนี้

1. "การเป็นแพททีดีต้องไม่กลัวเมื่อต้องสัมผัสกับศพ" ศาสดาจารย์เลยทำให้ดูเป็นตัวอย่างโดยการเอานิ้วชี้สวนเข้าไปในรูทวารหนักของศพและก็ให้นิสิตนักศึกษาแพทย์ทุกคนทำที่ละคนจนครบทุกคน

2. "การเป็นแพทที่ดีต้องไม่รู้สึกรังเกียจ" ศาสดาจารย์เลยทำให้ดูเป็นตัวอย่างก่อนโดยการเอานิ้วชี้ที่เพิ่งสวนทวารหนักของศพไปนั้น ยัดเข้าไปในปากของตัวเอง แล้วก็ให้นิสิตนักศึกษาแพททำตามโดยที่นักศึกษาแพทก็รู้สึกสะอิดสะเอียน แต่ก็ต้องฟืนทำทำจนครบทุกคน

เอาละถึงข้อสุดท้ายแล้ว

3. ข้อสุดท้าย "การเป็นแพทที่ดีต้องรู้จักช่างสังเกต" เมื่อกี้นี้อาจายร์ได้ใช้นิ้วกลางสวนเข้าไปในทวารหนักแทนนิ้วชี้!